Het einde van de wereld, in alle opzichten

Een lange reis dat was het zeker: 18uur in een bus en 1uur met het vliegtuig (een echte Nederlandse Fokker), nodige wachttijd (6 uur) en vertragingen (3 uur) en dan kom je aan in fin del mundo (einde van de wereld): Ushuaia. Ushuaia, is het meeste zuidelijke stad bij de zuidpool. Alleen hier al zijn geweest is een ervaring op zichzelf.
We hadden al een heel beeld bij hoe het eruit zou zijn, sprookjesachtig, ijzige kou,wit en winterse dieren. Vanuit de Fokker konden vanaf boven al de eilanden en de witte bergtoppen zien, tot nu toe voldeed het volledig aan het ons beeld.
Echter toen wij voet op grond hadden gezet bleek het voor Leonie, met het einde van de wereld, geen goed huwelijk te zijn. Twee tellen op het vliegveld aangekomen en mijn mobiel viel kapot, wat voor mij al ansich al het einde van de wereld betekent. Maargoed we zijn hier nu, we gaan ervan genieten, het hostal hadden we snel gevonden en gingen meteen eten en slapen.
Voor de eerste dag hadden we bedacht om alles te regelen en het stadje bekijken, bustickets naar chili, stempel voor ons paspoort met bewijs dat we hier zijn geweest, museum, en een boottocht over het beagle canal zal de dag wel goed vullen. De dag begon enorm zonnige we hadden meteen boottocht geboekt voor de middag en gingen verder opzoek naar bustickets en postkantoor. Het viel ons op dat het enorm rustig was, dat bleek ook, want alles was dicht: postkantoor, busmaatschappij, museum, verdomd ze doen hier nog wel aan goede vrijdag! We hebben toen maar wat wandelingen en mooie foto’s gemaakt van de bergtoppen om onze tijd vol te maken, we hadden al immers boottochtje geboekt om 15uur. Om half3 aangekomen bij de boot, bleken ze de boottocht gecanceld te hebben vanwege de wind en sneeuw. Even balen, maar we vroegen toen aan de medewerker daar of we nog tijd hadden om de glacier te beklimmen, hij gaf aan, dat ons dat gaat lukken in een middag. Route uitgestippeld, dik aangekleed vanwege de wind,kou en sneeuw en gaan! Bijna bij de voet van de glacier, worden we aangemoedigd door blaffende honden uit tuinen en op straat, want honden zijn er heel veel in Argentinië. Twee enge honden uit een tuin vinden ons wel heel erg leuk en sprinten op ons af, ben eigenlijk helemaal niet bang, echter ging deze bijten en had m’n bovenbeen te pakken! Eerst nog hopen dat het meeviel, maar nee, mn broek is kapot, dan hopen dat het niet bloed, en jahoor een aardige wond. Zes uur, bezoek aan ziekenhuis, apotheek en veel telefoontjes met verzekeraar later gingen we naar bed.

Hopend op een betere 2de dag, begonnen we. De dag van gister deden we eigenlijk opnieuw, bustickets regelen naar Chili, museum, boottocht etc. Dit keer met succes! Museum was erg leuk, stempel staat in ons paspoort en boottocht ging ook door! Boottocht hadden we gids die een jaar in Eindhoven had gestudeerd, dus sprak een aardig woordje Nederlands. Ook was er een ander Nederlands stel, waar we mee optrokken, de boot ging ook naar eilandjes, waar mooie dieren leven. Erg geslaagd! Bas die had zelfs de loterij gewonnen, wat inhoudt dat wij een Argentijnse vlag hebben gekregen, en wordt verwacht dat wij in Nederland mee op de foto gaan, zodat zij die op hun brochure kunnen zetten voor volgend seizoen, jeeeh!

Omdat het Pasen is, gaan we veel mensen uit Argentinië op weekendtrip. In onze hostal is het dan ook erg druk, zo zijn er veel studenten uit Buenos Aires die hier voor het weekend komen, erg gezellig! Met hen hebben we dan ook de volgende dag een wandeling gemaakt in het national park. Wandeling van 10kilometer door het park, met mooie uitzichtpunten en dieren, was erg geslaagd! Wel moet ik zeggen dat ik blij ben dat het 2014 is, want 1 van de studenten wist ons te laten verdwalen, en met een google maps hebben we toch snel het juiste pad weer kunnen vinden.

Terug in het hostel hadden we een heerlijke maaltijd bereid en gingen we op tijd slapen, want om half 4 ’s nachts zou de wekker gaan voor onze busrit naar Chili.