Jéééh eindelijk korte broeken en zomerjurkjes!

Oke, Bas eindigde zijn reisverslag met: Over dit alles zal Leonie jullie over een paar weken meer vertellen! Het is dus duidelijk mijn buurt om te vertellen over Peru part 2.

Machu Picchu ligt letterlijk en figuurlijk ver achter ons. We hebben in de tussentijd veel verplaatsingen gemaakt, maar vooral naar beneden. Cusco is een van de meest hoog gelegen steden van Peru, dus als het donker is, of als de zon niet schijnt, wordt het erg koud.

We hebben behoefte aan zon, zee, zomerjurkjes en korte broeken! Maar eerst nog even Arequipa. Dit is op de kaart eigenlijk weer terug van waar we kwamen, maar omdat Bas niet lekker was hadden we deze verplaatst na Machu Picchu. Toch is Arequipa een stap dichter bij warmte, want deze stad ligt een stuk lager dat Cusco. Arequipa is net als Cusco een erg leuke stad, met een leuk en gezellig centrum. De eerste twee dagen hebben we eerst van de stad en het heerlijke zonnetje genoten. Ondanks dat ik even geen zin meer had in zware wandelingen (mijn kuiten deden na 3 dagen nog zeer na de Inca Trail) over heuvels, heeft Bas mij overgehaald om tweedaagse track te doen door de Colca Canyon (dichtbij Arequipa). Onder het mom van: “Leo, even doorzetten, hierna heb je zon, zee en strand”. En als je dat laatste zegt, ben ik al snel over :-).
Het was goed dat ik me niet goed had ingelezen over wat de track precies inhield, want achteraf was het best pittig. Je begint bovenaan de canyon, je loopt 6 kilometer naar beneden (onwijs stijl, over zand), je komt uit bij een paradijs. Je loopt paar kilometer vlak door de canyon vindt er je slaapplaats en de volgende dag mag je weer 6 kilometer stijl omhoog lopen. Het lopen was zwaar, maar gelukkig maakte het uitzicht en de dieren die we zagen een hoop goed!

s’ Avonds toen we terug waren in Arequipa hadden we meteen een superluxe nachtbus gepakt naar Huacachina (oase in het woestijn, precies zoals je een oase voorstelt!). s’ Morgens kwamen we om 7uur aan, totaal kapot, maar god wat is dit een speciale plek. En buiten dat, 30 graden en volop zon. Bij ons hotel kreeg je per overnachting een activiteit erbij. De eerste activiteit was buggy rijden en zandboarden, en wat was dat verassend leuk! Bij buggy rijden, troffen we 65jarige chauffeur, die totaal lijp was. Hij ging met volle vaart door de heuvels van het woestijn, het is moeilijk voor te stellen, maar het is een beetje te vergelijken met een achtbaan, super vet! Daarna gingen we zandboarden, waar Bas en ik verassend goed in waren, we konden zelfs bij de eerste afdalingen staan (en dat voor mensen die niet snowboarden). Oke, eerlijk is eerlijk, Bas iets vaker dan ik. Het zorgde voor de drang om vaker en harder te gaan. Oke, eerlijk is eerlijk, bij Bas iets meer dan bij mij. Het zorgde voor de drang dat Bas zijn board vol met wax had gesmeerd, om vervolgens met onwijs veel snelheid van de hoogste heuvel af te boarden met als afsluiting een mooie salto (gelukkig niets gebroken). En uiteraard worden de grenzen van je kunnen overschreden, volgende keer eerst maar een snowboard lesje nemen…

Een uur verderop ligt Paracas, een schiereiland, met veel mooie vogels, pinguïns, zeeleeuwen, nascalijnen en verschillende soorten stranden. Om dit allemaal te spotten, hadden we eerst een boottochtje gemaakt en s’ middags een mountainbike gehuurd om het eiland rond te fietsen. Veel van deze dingen hadden we al op andere plekken gezien, voornamelijk in Patagonie, maar het rode strand nog niet, wat was dat mooi!(zie foto).

Na Paracas, werd het tijd voor de hoofdstad van Peru, Lima. Zoals eerder gezegd houden wij niet zo van grote steden, dus zijn hier maar twee nachten gebleven. We hebben onze dagen zo vol mogelijk gepland, om alle highlights van de stad te zien, wat voornamelijk bestaat uit parken, kloosters en kathedralen. Één kerk was trouwens wel het benoemen waard, want vroeger werden mensen begraven onder een kerk. Dit met de gedachte dat je dan naar een betere wereld gaat, in de kerk die wij bezochte dus ook. Je had er allemaal kelders met massagraven, waar je de menselijke botten van eeuwenoud kon zien liggen. Ik heb nog nooit zoveel menselijke schedels gezien als daar! Oh en het stinkt niet…

Ondertussen hebben we bij de afgelopen plaatsen, zowel s’ avonds als overdag lekker zomerkleding kunnen dragen, maar de slippers zaten voor de meeste tijd nog in de backpack. Om hier verandering in te brengen zijn we naar Mancora gereisd. 18uur vanaf Lima, in het noorden van Peru. Super relaxt badplaatsje, met veel leuke restaurants en warm zeewater! We hebben hier dan ook voornamelijk van de zon, zee en het strand genoten.

Mancora ligt slechts twee uur rijden van de grens met Ecuador, waar we inmiddels al een aantal dagen zijn. Binnenkort meer over Ecuador.